Categories: Фельетон

Чаму на стадыён не ходзіць больш Антон

Анжаліка К. з Ліды атрымала пагрознае паведамленне з міліцыі: «Вашыя дзеці з’яўляюцца заўзятарамі футбольнай каманды «Ліда» і былі заўважаны на стадыёне «Алімпія»…» Спярша падумаў: «Ці не глюкі?» І пабялеў Антон, як мел, Калі канверт узяў у рукі. «Прыбыць Вам трэба ў райаддзел», —

З міліцыі ў канверце позва,
Прыпіска, поўная жуды:
«Вам ратаваць, пакуль не позна,
Дзяцей патрэбна ад бяды…»
Антон ад позвы ў неспакоі,
Настрой ягоны конча згас.
Паклікаў жонку:
— Што такое? 
Што натварылі дзеці ў нас?
У трансе і сама жанчына —
Ажно канверт упаў з рукі,
Бо ёй няўцям, з якой прычыны
З міліцыі — сігнал такі.
Гадуюцца ў сям’і падлеткі — 
Два паслухмяныя сыны.
І што ж за ўчынак гадкі гэткі
Сумелі сатварыць яны,
Каб за правіну пінкертоны
Іх узялі на свой прыцэл,
І зараз жонку і Антона
Чыхвосціць будзе райаддзел? 
— Магчыма, хлопцы — наркаманы,
І мы «ўпусцілі» проста іх? —
Чамусьці вывад нечаканы
Зрабіла жонка ў першы міг. —
Цяпер жа «спайсы-шмайсы» ў модзе
Сучаснай моладзі сярод…
Антон усклікнуў гнеўна:
— Годзе!
А каб табе — ды жабу ў рот!
Я цвёрда знаю: нашы дзеці
Не схільныя да наркаты.
Напэўна, штосьці ўкралі дзесьці
Ці дзеўку звабілі ў кусты…
І дыялог свой невясёлы
Працягвалі б далей бацькі,
Але вярнуліся са школы
З вясёлым смехам хлапчукі.
Не даўшы дзецям скінуць ранцы,
Антон суцішыў іхні смех:
— Што натварылі, падшыванцы? 
Які за вамі, злыдні, грэх? 
Хлапцы — панура вочы долу: 
Нічога і самім няўцям.
Жылі як след, хадзілі ў школу,
«Грахоў» не нарабілі там.
А выдумляць жа не хацелі…
Сказаў Антон: 
— Пайшлі са мной!
У міліцэйскім райаддзеле
Мы высветлім са старшыной!
І з непарушным, грозным відам
Паведаў бацьку старшына:
— Я вам такое зараз выдам!
У іх страшэнная віна!
Хоць дзеці прыкладныя ў школе,
Ды сярод вулічнай шпаны
Мы іх заспелі на футболе.
У вас заўзятары яны!
Мы, натуральна, б’ём трывогу: 
Сумнеўны іх псіхічны стан…
Антон падумаў: «Дзякуй Богу,
Ніводзін з іх не наркаман.
Я ж сам заўзятар, — і Антона
Страх агарнуў. — Дык я — ізгой?
Ну што ж, цяпер да стадыёна
Я, так бы мовіць, — ні нагой…»
* * *
Не экстрэмісцкі час нібыта,
Міліцыя ж наводзіць шмон:
Амаль што лічыць за бандыта
Таго, хто йдзе на стадыён.
Хоць на дварэ без ветру, ціха,
Няма ні снегу, ні дажджу,
Ды я футбол (далей ад ліха!)
Па тэлевізары гляджу.
Алесь Няўвесь

Рубрыца «Фельетон»:

У нас увесь народ дастойны ўзнагарод

«Чэсныя» пісакі злыя, як сабакі

У краіне з даўніны толькі лузеры адны?

І зноўку раздалі чужынцам медалі

Новыя фельетоны Алеся НЯЎВЕСЯ можна пачытаць на сайце: http://alesnauwes.com

Recent Posts

Привычка плевать в колодец. В чем ценность «обычных домиков»

Список Всемирного наследия UNESCO в последнее время пополняется неохотно (особенно если речь идет о материальных…

29.09.2023

Почему «Диктатура технологий дает результат», но не тот, который планировался?

«Начальство делает вид, что нам платит, мы делаем вид, что работаем» — таков был ответ…

28.09.2023

Павлюк Быковский: Мы наблюдаем попытку собезьянничать со съездом КПСС

«Мы абсолютно не прячем то, что мы кого-то будем поддерживать. Это естественно. Если бы мы…

27.09.2023

Американские государственные школы как пример реализации частных интересов

Наша национальная особенность согласования частных и коллективных (далее, государственных) интересов заключается в том, что при…

26.09.2023

Похоже, идет к тому, что Беларусь остановит продажи сельхозпродукции другим странам

В прошлом году получили от экспорта продовольствия 8,3 миллиарда долларов, а для обеспечения этого показателя…

25.09.2023

О котлетах и мухах в высшем образовании

Суть рыночной экономики — в реализации личных интересов граждан, побочным результатом чего является рост общественного…

24.09.2023