Купалаўцы абяцаюць: будзе смешна і балюча. На сцэне – славуты эміграцыйны раман Сяргея Пясецкага

Артысты звярнуліся гэтым разам да творчасці Сяргея Пясецкага. Ён – родам з Ляхавіч, кантрабандыст, шпіён, няўтомны шукальнік прыгод і збіральнік неверагодна праўдзівых гісторый. Яго эміграцыйны раман “Запіскі афіцэра Чырвонай Арміі” (беларускі пераклад Алеся Астраўцова) апісвае падзеі Другой сусветнай вайны на Віленшчыне і Гарадзеншчыне.

Твор прынята лічыць жорсткай сатырай, якая ў гратэскных барвах малюе менталітэт савецкага салдата – носьбіта магутнай ідэалогіі, грамадзяніна новай вялікай дзяржавы.

Але што будзе, калі прыгледзецца да галоўнага героя больш уважліва?

Цягам спектакля (гэта амаль дзве гадзіны) мы даведаемся, што Мішка Зубаў – усяго толькі маленькі чалавек, прагны жыцця ва ўсіх яго праявах і такі нягеглы ў абыходжанні са сваёй доляй.

Што рыхтуе лёс такім людзям? А што яны самі нясуць у свет?

Змрочныя і супярэчлівыя часы Сяргей Пясецкі малюе з уласцівым яму аднаму чорным гумарам. Будзе смешна і балюча.

Такім чынам – 4 снежня,  19:00, кракаўская сцэна “Małopolski Ogród Sztuki”.

Дарэчы, праект створаны пры падтрымцы Інстытута імя Адама Міцкевіча.

Асаблівую падзяку за клопат, цёплы прыём і гасціннасць артысты выказваюць Дому творчасці ў Радзяёвіцах і Дому тэатральных практык Гардзяніцэ.

Ну а 13 студзеня 2022 года пад стары Новы год, які сярод купалаўцаў заўсёды быў асаблівым днём, адбудзецца анлайн-прэм’ера спектакля “Запіскі афіцэра Чырвонай Арміі” на ютуб-канале “Купалаўцы”. Падрабязнасці тут.

Білеты можна набыць на сайце і ў касах тэатра “Łaźnia Nowa”.

Таксама ў рамках фестывалю 3 снежня а 19.00 (CET) купалаўцы выступяць на сцэне “Dom Rzemiosł Teatralnych” Тэатра імя Юльюша Славацкага ў Кракаве з мастацкім чытаннем п’есы Славаміра Мрожака “Паліцыя”.

Яе пераклала на беларускую Марыя Пушкіна. Рэжысёр — Пшэмыслаў Вышыньскі. Чытанне на беларускай мове з польскімі субтытрамі.

***

Свабодная купалаўка Крысціна Дробыш пагадзілася адказаць СН на некаторыя пытанні.

– Крысціна, цябе не бачна сярод акцёраў. Чаму? Як табе досвед працы ў тэхнічнай частцы?

– Усе мы цяпер не толькі акцёры. Ужо больш за год жывем ва ўмовах, калі мы самі сабе ўсё. Таму кожны сёння на сцэне, а заўтра прасуе касцюмы партнёру або робіць каву з бутэрбродам. Тым больш, што тэатр – гэта не толькі акцёры на сцэне, але і вялізная тэхнічная каманда, якая застаецца за кадрам, якой мы самі і з’яўляемся. Сёння на чытанні “Паліцыі” я акурат буду як актрыса. А заўтра, што называецца, не мая чарга.

– Як ты ставішся да новага твора? Якія эмоцыі выклікае ён асабіста ў цябе?

– Я люблю творы і спектаклі, у якіх сціраецца канкрэтная мяжа паміж абсурдам і рэальнасцю. Калі абсурд у рэальнасці незаўважна даходзіць да такой ступені, што гэта выклікае ў цябе жах. У мяне гэта адбіваецца адчуваннем, быццам я здымаюся ў нейкім кіно. Але кожны раз не ведаю, як да гэтага ставіцца.

Асабіста для аднаго з выканаўцаў гэта ўвогуле досыць блізкая гісторыя, бо яго блізкія акурат з тых мясцінаў, пра якія піша Пясецкі. Яны і ёсць тыя самыя палякі. Але не буду спойлерыць. Ужо ў хуткім часе разам паглядзім і зможам абмеркаваць.

– Твор пра Другую сусветную. Пра салдата-носьбіта магутнай ідэалогіі. І якія ў гэтым схаваныя сэнсы для сённяшняга гледача?

– Гэта хутчэй пытанне да саміх гледачоў. Я думаю, пасля анлайн-прэм’еры 13 студзеня мы акурат і зможам разам абмеркаваць, якія сімвалы і адпаведнасці цяперашняму дню можна знайсці ў спектаклі.

– Можаш крышачку расказаць пра рэжысёра і акцёраў?

Так, вядома. Рэжысёр – Мікалай Пінігін. З акцёраў – Андрэй Дробыш, Валянціна Гарцуева, Андрэй Градабоеў, Ігар Сігоў і іншыя. Як казала вышэй – не буду спойлерыць. Далучайцеся да анлайн-прагляду і ўсё пабачыце самі.