Дзеўка тры-чатыры дні хай паездзіць на кані

Зараз вуліца, дарога —
Бы ў вайну нямецкі фронт.
Не таму, што ямін многа
І патрэбны там рамонт,
А таму, што ёсць машыны
Сёння ў “чайнікаў”-дзяўчат
І з-за гэтае прычыны
ДТЗ задужа шмат.
Гэты выпадак, магчыма,
Нехта ўспрыме як кур’ёз,
Толькі той, хто крочыў міма,
Напалохаўся ўсур’ёз!
Дзеўка навыкаў не мела,
Іх, як кажуць, круглы нуль,
Ды, правы набыўшы, смела
Села першы раз за руль.
Ганарліва ззялі вочы —
Легкавік жа быў “ крутым”!
Мець не трэба дар прарочы —
Ясна, што было затым.
Так рулём круціла вольна,
Так ёй весела было,
Што сваёй машынай “Вольва”
Моцна вутнула ў крыло.
Дык, здавалася б, і досыць —
Нарабіла гора ўжо.
Ды як чорт дзяўчыну носіць —
Зачапіла і “Пежо”.
Ну а потым напаткала
Тая ж доля і “Сеат”.
І таго для чорта мала,
У яго задумак шмат.
Хоць пабітага жалеза
Ёсць ужо на цэлы год,
Ды прыдумаў чорт-гарэза
Езуіцкі проста ход.
Крутануў ён руль улева,
Учыніўшы зноўку зло,
Бо якраз жа злева дрэва
Адзінокае расло.
Ад машыны, зразумела,
Там застаўся толькі хлам,
Хоць дзяўчына ацалела.
Ну а дрэва — напалам.
Вынік, так сказаць, паршывы,
Бо пад дрэвам акурат
Паркаваліся машыны.
І на той стракаты рад
Ствол абрушыўся, і крона
Рад накрыла, як шацёр.
Толькі пырхнула варона
З-пад галін, нібы шахцёр.
А затым былі разбркі.
Давялі эксперты, што
Рэзультат для дзеўкі горкі —
Страт, бадай, на тысяч сто.
Бацька-маці нешта строга
Скажуць ёй на гэты конт…
Вось чаму цяпер дарога —
Сапраўды нібыта фронт.
* * *
Як жа рады даць “прынцэсе”,
Што не мае галавы
І гарцае ў “Мерседэсе”,
Раздабыўшы дзесь правы?
Для прасцейшае навукі
Хоць на тры-чатыры дні
Лейцы трэ даваць у рукі —
Хай паездзіць на кані.

Алесь Няўвесь