Небітае пакаленне
Дзіўнае пакаленне вырасла. Выхаванае, адукаванае, разумнае… Я не толькі пра тваю «дзеўку» (так ён заве маю дачку, з якой перапісваецца ў фэйсбуку), — я пра беларускую моладзь... Прыгожыя яны, як маладыя багі. Смелыя…
Уладзімір Сцяпан. Ваўка (гісторыя з майго студэнцкага жыцця)
Пасля шклянкі партвейна сын гаспадыні добра закасеў, а мне было адно весела. Мне сямнадцаты, а яму добра за сорак. Сухая пляскатая прыміна церушылася ў пальцах, тытунь сыпаўся. Сына гаспадыні звалі Стась.
Кароткая размова
Насцярожваюся, хвалююсяі… Перанабіраю свайго вясковага таварыша з якім летам п’ём каву на ганку, гаворым пра ўсё на свеце, як дзеці, і ходзім на возера.