Не таму служы, хто для нас чужы
Калі расійскі пасол Аляксандр Сурыкаў уручыў Лідзіі Ярмошынай ганаровы знак «За заслугі ў арганізацыі выбараў», старшыня Цэнтрвыбаркама выгукнула: «Служу саюзнай дзяржаве!». Не сумняваўся я ні дня, Што толькі прэзідэнту Цэнтрвыбаркама старшыня Адданая дашчэнту:
Тасуе бюлетэні ўсе,
Як карты, што ў калодзе,
І потым Бацьку туз нясе.
Ідылія, дый годзе!
А аказалася — мана.
Сказала неўзабаве,
Што служыць з радасцю яна
Саюзнае дзяржаве.
А ў той дзяржаве з першых дзён
У нас другія ролі.
Галоўны — Пуцін. Лейцы ён
Трымае на кантролі.
Дык Бацькі нашага апроч,
Кіроўца выбаркама
Служыць гатова дзень і ноч
І Пуціну таксама?
У галаве яе бедлам,
І не туды занесла:
Як служыш двум гаспадарам,
Дык можаш страціць крэсла…
***
Такім «служакам» — грош цана,
Іх адмятаць бы з ходу.
Найперш павінная яна
Служыць свайму народу.
Алесь Няўвесь
Да ведама чытачоў: зборнік Алеся Няўвеся «Цырк на дроце» можна купіць у мінскай кнігарні «ЛогвінаЎ» ( пр. Незалежнасці, 37а).
Рубрыца «Фельетон»:
У рот дзве слівы і — шчаслівы!
Муж заместа жонкі будзе мыць пялёнкі
Угробяць без пары такія дактары